Wim en Line naar Rome

Vanaf 4 juni 2005 zijn Jacqueline Vermeij en Wim Versloot op pad naar Rome. Zij scootert, hij loopt. Vanuit Arnhem gaan zij via Duitsland en Zwitserland naar Italië. Medio september willen zij arriveren in Rome. Tevens lopen zij voor een goed doel: Stichting Bosnische Toekomst, een organisatie die hulp biedt aan Bosnische vluchtelingen in Travnik. Op deze weblog doen zij regelmatig verslag van hun belevenissen onderweg.

12 juni 2005

Deutschland, endlich......

Op 10 juni (gefeliciteerd ma) loop ik achter Vlodrop de grens over. Vanaf hier volgt de route het riviertje de Roer. Via mooie en rustige onverharde wegen eindigt mijn wandelroute vandaag in Linnich. Jacqueline is al doorgereden naar Echtz, vlakbij Düren. Het treintje van Linnich naar Düren rijdt helaas vlak voor mijn neus weg. Helaas gaat deze maar eens in het uur. Een warme bakker aan de overkant van de weg helpt mij goed de tijd te doden. Annemarie (met Ierse wolfshond Noortje), onze Personal Sponsor Manager, heeft gezellig een weekend een hotel in Düren geboekt. Samen met Line haalt ze mij van het station. ’s Avonds in een lokaal restaurantje Argentijnse steaks verorberd. Helaas geeft de douche op de camping alleen ijskoud water. Toch maar even dapper eronder gestaan, om al het “luie” zweet eraf te spoelen.


De aansluitende dag loop ik van Linnich naar Echtz. Op de route, in Julich, zijn Line en Annemarie om samen een lekkere lunch met mij te doen. Line loopt gezellig het tweede stuk van de route mee naar Echtz, om mij, zoals ze zelf zegt, over mijn dooie punt heen te helpen. Om letterlijk een koude douche te vermijden maar even met Annemarie mee naar het hotel gegaan. Lekker, warm water! We liggen al om 10 uur op bed, en dat voor een zaterdag.......

’s Zondags een echte rustdag. Uitgeslapen tot half 10 en de hele dag een beetje voor de tent gehangen. Beetje zonnen, beetje lezen, daar waren we wel aan toe. In Düren later op de dag maar een internet-café gezocht om weer een berichtje te plaatsen.

Bis später.....

5 Comments:

At 12/6/05 7:47 p.m., Anonymous Anoniem said...

very interesting! :)

 
At 12/6/05 10:30 p.m., Anonymous Anoniem said...

hi Wim en Jacquline,

Wat nu al de grens over????!!!! Jullie gaan als een speer('t zal wel zo gepland wezen). En hoe is de thee en koffie??? (zo dat raadsel is ook weer opgelost!)Wanneer ik jullie post zo lees lijkt het allemaal voorspoedig te gaan, helemaal te gek zeg!!!!(overdrijven kan ik goed) Al malle gebeurtenissen beleefd? Rariteiten tegengekomen? 'K denk het vast van niet anders was het wel gemeld. Alleen die foto van Willempie(man met helm, niet onze Wimmie)is natuurlijk wel ff schrikken. Veel plezier voor het volgende stuk en denk erom .... geen blessures lopen/scoteren.

groet,
Ellen H

 
At 13/6/05 11:19 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi Jacqueline en Wim,

Ook ik volg jullie ... niet op de voet, maar ik probeer wel op de hoogte te blijven van jullie avontuur. Iedereen heeft het al gezegd, het is een geweldige onderneming en dan ook nog voor een goed doel. Ik ben blij dat er al zoveel geld bijeen is gebracht. Line, ik mis je bij Vivare. Er is een leuke collega op het secretariaat gekomen, maar zoals jij zijn er niet veel. Qua humor en gezelligheid ben jij uniek. Maar .... nu weer tot de orde van de dag. Veel succes met het verolg van jullie reis.
Groetjes,
Astrid

 
At 14/6/05 9:36 a.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi Wim en Lien,

En daar zit ik dan weer achter mijn bureau, terwijl jullie hard bezig zijn. Wim met lopen en Lien met afbreken... Vergis je niet, ze hebben het er allebei erg druk mee!
Het was een erg gezellig weekend, met goed weer (jammer van die ene bui op maandagmorgen) en veel plezier. En op een leuke goede manier ook heel druk.
Een aanrader om jullie op te zoeken. Ik ga nu even uitrusten van mijn korte vakantie. Denk wel aan jullie en vanachter mijn bureau blijf ik aan jullie denken.

Er is nog geen nieuwe stand bekend.

Groetjes van Anne-Marie en een poot van Noortje.

 
At 16/6/05 12:42 p.m., Anonymous Anoniem said...

hoi Wim em Jacqueline
De spaanse vrienden zijn jullie niet vergeten hoor.....oh nee,
maar hier wordt bij de temp. het werken zwaarder,en Sven heeft met zijn rug 2 weken thuis gezeten,maar nu heb ik tijd om jullie een hele dikke zoen door te sturen.Houd de moed erin en Wim voeten wassen voor de massage he.
OOk lieve groeten van mijn ouders en de over gebleven Benidorm treffers You'll never walk alone
TOI TOI TOI
Sven, Kristel,Nathalie, Jasmin en een poot van Snoopy(sloeber)

 

Een reactie posten

<< Home