Het landschap verandert

Vanuit Echtz vertrekken we richting zuid-oosten, met aan onze rechterhand de rondingen van de Eifel duidelijk aanwezig. Leuk om te zien dat het landschap verandert van vlak naar glooiend, alhoewel dat het lopen (en scooteren) natuurlijk er niet gemakkelijker op maakt.

Aangekomen in Zulpich gaan we op zoek naar een overnachtingsmogelijkheid; een camping is er verder niet in de buurt. Uiteindelijk belanden we in een Fremdenzimmer, waarbij de pensionhoudster net zo antiek is als het interieur. Ook de beeltenis van Maria ontbreekt niet boven ons bed, liggen wij even goed.....
Na een prima ontbijt vertrek ik naar Flertzheim, een wandeling van ongeveer 33 km. Jacqueline gaat met de scooter naar Euskirchen, om daar het industriemuseum te bezoeken. Ze wordt daar overspoeld met vriendelijkheid, krijgt een prive-rondleiding en zelfs een overnachting in de tuin van het museum aangeboden. Dit doen we toch maar niet, het zou een stuk terug op de route zijn. Als we elkaar op het eindpunt van de wandeling treffen ontmoeten we een echtpaar uit Rijswijk. Ze zijn op pad met hetzelfde routeboekje als ons (Reitsma’s route naar Rome). Waar ik zelf vol lof ben over de duidelijke beschrijving, blijken zij steeds verkeerd te rijden....

Met de scooter maken we vervolgens de doorsteek naar Remagen, waar we vlakbij de Rijn op een camping staan. Na anderhalve week op pad zitten er nu toch al weer zo’n 260 wandelkilometers op.

Geen slecht begin, alles loopt nog volgens planning. Woensdag wordt wasdag. Gelukkig is het erg lekker weer en waait er een lekker windje, waardoor alles snel droog is.

’s Middags nog even de toerist uitgehangen en Remagen bekeken, met natuurlijk de befaamde restanten van de brug uit de tweede wereldoorlog. Nog twee dagen, dan ontmoeten we mijn schoonouders bij Koblenz. Gezellig, lekker BBQ-en!

Vrolijke groeten uit een zonnig Duitsland.