Wim en Line naar Rome

Vanaf 4 juni 2005 zijn Jacqueline Vermeij en Wim Versloot op pad naar Rome. Zij scootert, hij loopt. Vanuit Arnhem gaan zij via Duitsland en Zwitserland naar Italië. Medio september willen zij arriveren in Rome. Tevens lopen zij voor een goed doel: Stichting Bosnische Toekomst, een organisatie die hulp biedt aan Bosnische vluchtelingen in Travnik. Op deze weblog doen zij regelmatig verslag van hun belevenissen onderweg.

27 juni 2005

Heet, heet, heet!

De temperatuur is ondertussen zover opgelopen (35 graden), dat je bijna met weemoed zou terugdenken aan de eerste dagen met regen en vorst aan de grond. We volgen nu het laatst de Rijn, vanaf Bacharach richting Ingelheim.Vrij plotseling verandert het Rijndal in een glooiend landschap, zonder goederenspoorlijn en rondvaartboten. De tweede etappe richting Nierstein, waar we de Rijn oversteken en vervolgens definitief verlaten, loop ik grotendeels overdag (puf). De volgende camping die we in gedachten hadden, blijkt een privaat camping te zijn, en helaas zijn er in de buurt geen andere campings te vinden.

Na wat puzzel- en denkwerk gaan we op de gok naar een jeugdherberg in Zwingenberg, 30 kilometer verderop. Gelukkig is daar nog een plaatsje voor ons vrij (een niet nader te noemen persoon suggereerde dat ik met m’n schoonouders misschien beter naar een bejaardentehuis had kunnen gaan).

Tussen de rumoerige schoolkinderen overnachten we daar. Voor het weekend (het is ondertussen vrijdag) moeten we echter een andere overnachtingsmogelijkheid zoeken. Na wat zoek- en belwerk, mede mogelijk gemaakt door een behulpzame conciërge van de jeugdherberg, vinden we eindelijk plaats op een camping in Schriesheim, net boven Heidelberg. Dit betekent wel dat ik voor een tweetal wandeletappes nog een stuk noordelijker terug moet. Gelukkig zijn mijn schoonouders er nog, met auto, zodat dit geen probleem is.

M’n schoonvader heeft het trouwens maar zwaar met deze warme dagen. We hebben veel bij ons, maar geen koelkast. En hoe kan je dan je pilsjes koud houden? Met wat improvisatie wordt uiteindelijk de koelbox (Rietje bedankt) uitgeruimd en gevuld met ijskoud water, waarin vervolgens de flesjes bier zwemles krijgen.... Proost!

Groeten maar weer....

5 Comments:

At 27/6/05 2:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi JAWS,
Zo te lezen doen de 'ouwetjes' toch lekker mee. En Sjaak, om je horloge op te winden kun je ook links het flesje heffen hoor!
Ben wel blij dat alles goed gaat.
En een hele gezellige werkonderbreking om even op blogspot te kijken naar jullie vorderingen. En natuurlijk commentaar te leveren.
Nog 13 weken te gaan!!!
Liefs en knuffel, Anne-Marie en Noortje

 
At 28/6/05 10:30 p.m., Anonymous Anoniem said...

Ha Wim en Jacqueline,
Zweten is lekker dan mag er veel gedronken toch.....!!!!
Hartikke leuk al jullie verhalen. Bij ons zal het nu een beetje gaan afkoelen hopenlijk bij jullie ook.
Veel wandelplezier nog.
Elles

 
At 29/6/05 1:48 p.m., Anonymous Anoniem said...

Dapper duo!

De heetste dagen zijn hier in Holland achter de rug, voorlopig. Ik heb nog steeds last van een onwillige kuitspier na mijn miezerige 2x 15 kilometer in de avondvierdaagse en strompel rond als een manke zeeman met houten poot. Intussen schuiven jullie langzaam richting zuiden, en mijn ontzag groeit rechtevenredig voor jullie allebei. Recht-zo-die-gaat, Stuur!!!

 
At 29/6/05 10:19 p.m., Anonymous Anoniem said...

ha die luitjes,
Al even geen bericht van mij, maar nu dan toch... Ook vorige keer hgaalde ik al aan dat het jullie uitstekend vergaat,zover ik dat van hieruit kan beroordelen tenminste. Fijn dat je zo'n lekker koud biertje kan drinken met je schoonpa Wim, maar heeft Jacqueline ook haar extraatjes??? Ben wel benieuwd of jullie tegen een derde van de trip zitten, ik kan het niet helemaal beoordelen.
Geniet met volle teugen zou ik zo zeggen, dat doe ik van de verhalen die jullie sturen. Hopelijk gaat alles verder als tot nu toe zonder blaren, blessures, verbranding(zon) of scooterleed. Groeten uit een benauwd Rotjeknor,
Ellen

 
At 29/6/05 10:44 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi Wim en Lien,

Zo....; eindelijk een berichtje van de oppasservice. Hier bij ons gaat alles oke en bij jullie at home is alles ook kids. De vissen zwemmen er nog steeds vrolijk op los (je weet toch, dat eentje er het loodje heeft gelegd?!?!) de kamerplanten groeien goed en de tuinplanten hebben het wel even gehad met de warmte. Oh,ja Lien, ik ga nog trouw iedere week naar de sportschool (maar het is toch niet zo gezellig nu je even niet mee kunt). Je krijgt trouwens de sportgroeten van Haffida. De buurt leeft ook met jullie mee want ze vragen me regelmatig naar jullie vorderingen. Nou, we wensen jullie nog heel veel succes, plezier, en alles wat jullie verder nog maar willen. Trouwens even nog iets over deze site, geweldig hoe jullie de belevenissen allemaal verwoorden en leuk de foto's erbij. De groeten aan jullie (schoon)ouders en maak er iets moois van. Tot later,
Daniëlle, Michiel, en een dikke kus van Daphne (die vindt dat jullie nu toch al wel heel erg lang op vakantie zijn, wordt het niet eens tijd dat jullie terugkomen????????)en Thomas.

 

Een reactie posten

<< Home