Wim en Line naar Rome

Vanaf 4 juni 2005 zijn Jacqueline Vermeij en Wim Versloot op pad naar Rome. Zij scootert, hij loopt. Vanuit Arnhem gaan zij via Duitsland en Zwitserland naar Italië. Medio september willen zij arriveren in Rome. Tevens lopen zij voor een goed doel: Stichting Bosnische Toekomst, een organisatie die hulp biedt aan Bosnische vluchtelingen in Travnik. Op deze weblog doen zij regelmatig verslag van hun belevenissen onderweg.

01 augustus 2005

De “Arnhem – Rome Express”

Op de rustdag gaan we op zoek in Lecco naar een schoenmaker die mijn wandelschoenen kan repareren. Helaas blijkt dat nog niet zo simpel. In een grote sportzaak besluit ik uiteindelijk een nieuw paar wandelschoenen aan te schaffen. Wel een gok, ik moet ze tijdens mijn voettocht in gaan lopen.....

Vanaf Koblenz rijden we al rond met een boekje met plakletters. We wilden nog steeds het aanhangertje voorzien van een originele naam, maar tot nu toe was dat er nog niet van gekomen. Uiteindelijk dopen we het aanhangertje om tot de “Arnhem – Rome Express”!

Vrijdag 29 juli breken we op in Mandello del Lario. Jacqueline zet mij met de scooter af in Brivio, waar mijn voettocht weer verder gaat. Ik loop nog steeds door het natuurgebied langs de Adda, waar de vogels vrolijk fluiten, de vissen springen, en slechts een enkele fietser de rust verstoort. Onderweg kom ik langs een aantal gemalen en electriciteitscentrales, en zie ik het landschap vrij snel overgaan van de uitlopers van de Alpen naar de Po-vlakte. De auteur van het routeboekje wat ik volg maakt mij vandaag ook niet gelukkig. De aangegeven 28 kilometer blijken er fijn 35 te zijn, niet zo heel prettig bij een hoge temperatuur en hoge luchtvochtigheid. Aangekomen in Treviglio, het eindpunt voor mij vandaag, pakken we een hotelletje. Meer noodgedwongen, omdat campings op de Po-vlakte een uitzondering zijn (er is ook weinig te doen).

De hotelkamer is een verhaal apart. In principe een prima twee-sterren kamer, maar de temperatuur op de kamer is opgelopen tot ongekende hoogte. We liggen op de tweede etage, ook precies onder het dak. Gelukkig brengt de ventilator enige verkoeling, maar deze kan niet voorkomen dat we de hele nacht zwetend in bed liggen, ondanks dat we niet bewegen!

Vanuit Treviglio gaat de wandeling vervolgens naar Castelleone. Lange, rechte, eindeloze wegen. De lucht lijkt te bewegen boven de zinderende hitte van het asfalt.

Het wandelen is geen wandelen meer, maar lijkt meer op een soort mediteren. Verstand op nul, niet nadenken, van kilometerpaaltje naar kilometerpaaltje en drinken, héél veel drinken.

Halverwege ontmoet ik in Crema gelukkig Jacqueline voor de lunch, een welkome afwisseling. Ook scooteren op dit soort wegen is geen pretje. Vanuit Castelleone rijden we door tot Cremona, één van de grotere steden op de Po-vlakte.

Hier is gelukkig wel een camping, schaduwrijk, aan de Po. De komende dagen gaan we hier vertoeven. De megapizza, zo groot als een autowiel, laten we ons ’s avonds goed smaken.

En Anne-Marie meldt ons een mooie mijlpaal, we hebben de € 2.500 gehaald met de sponsoring voor Stichting Bosnische Toekomst! Als dat geen aardige afsluiter is.

Eindeloze groeten van de Po-vlakte

4 Comments:

At 1/8/05 7:37 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi Wim en Jacqie,
Hoe gaat het op je nieuwe schoenen?? Goed hopenlijk. Ellen en ik hebben het er nog over gehad pff. we benijden Wim niet daar over de Po-vlakte te lopen, wij hoeven hier in Bolzano alleen maar op de trein te wachten en we zuchten al onder de 37°...!! Ik heb Ellen bijna een vinger afgehakt door de achterklep dicht te slaan, ik zal zo eens bellen of ze nog heeft kunnen werken. Vandaag alweer een dag werken erop zitten, nu ja werken ik heb alleen mijn mails zitten lezen.
Wim en Jacq. het was heel leuk om "even" bij jullie a/h Comomeer te verblijven. Veel liefs uit Woerden en nog veel plezier in Italië. Groet, Elles

 
At 2/8/05 9:02 a.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi Kanjers,

En natuurlijk ook weer een commentaartje van mij. Ik kan dan weliswaar niet bij jullie zijn, maar op deze manier blijven we wel van elkaars wederwaardigheden op de hoogte.
Zondag even gezellig met moeder Nel zitten beppen, natuurlijk ook over jullie en over de sponsoring.
Zij maakte zich ook wat zorgen over de nieuwe schoenen, maar ik weet dat Line je voeten heel goed verzorgd, hoor Wim. Dus ik denk (hoop) dat het inlopen geen problemen zal geven.
En Line, ben je nog een zeehondje aan het imiteren of is het blaffen nu voorbij? Noor wil anders wel even een wedstrijdje met je meeblaffen!
En dan zijn jullie bijna op 2/3 van de tocht!!! Zou dat ook 2/3 van de sponsorgelden betekenen? Wim, echt vervelend dat de kilometers in het boekje niet kloppen, maar ... als je ze toch al gelopen hebt is het wel erg goed voor de Stichting Bosnische Toekomst.
Houd de telling maar goed bij!!!

Ik ga nu weer effies aan het werk en blijf jullie natuuuuurlijk 'op de voet' volgen.

Veel liefs van mij en een lekkere knuffel van Noor.

Anne-Marie

 
At 2/8/05 6:11 p.m., Anonymous Anoniem said...

hoi wim en jaqueline,
Sven voelt helemaal met je mee ook hij moet in die warmte bewegen en vindt er helemaal niks aan.
Jasmin is het rotweer in België heel erg beu en is blij op zondag weer thuis te zijn. Nathalie doet jullie de hartelijke groeten en denkt aan jullie terwijl ze een frisse duik in het zwembad neemt!
Ik wens jullie voor het laatste deel nog heel veel moed en geniet van jullie daagjes rust. Sven Kristel Nathalie en een likje van snoopy. Jullie Spaanse delegatie

 
At 2/8/05 10:33 p.m., Anonymous Anoniem said...

Ha W&J,
Even ter geruststelling, mijn vinger(topje) zit er nog aan hoor(alleen 1/3 van mijn nagel is nu zwart). En Wim hoe is het om op nieuwe schoenen te lopen? Wissel je nog af met je oudjes? Effin jullie zullen na vandaag misschien wel terug verlangen naar het zonnetje, als ik Erwin Krol mag geloven hebben jullie heel wat hemelwater over je heen gehad!!! Nog een paar daagjes en dan alweer bezoek, geniet ervan zou ik zeggen(volgens mij kan het niet meer als jullie al doen). Grt E(&E)

 

Een reactie posten

<< Home