Hoera, een fietspad

We zitten al een paar dagen in Modena, een rijke industriestad die vooral bekend is door de produkten die er vandaan komen. De exclusieve sportauto’s van Ferrari, Maserati en Tomaso worden er gebouwd. Ook komen er uit deze omgeving talrijke culinaire plezierigheden, zoals rauwe ham en balsamico-azijn. Al dit lekkers is ook uitgebreid te proeven in een keur aan restaurantjes in de omgeving.

Hier in Italië gaan we bovengemiddeld vaak uit eten. Zondagavond is sowieso onze vaste uit-eten dag. Maar ook op andere dagen van de week vinden we vaak een excuus om zelf niet te hoeven koken (druk gehad, geen zin, slecht weer, boek uitgelezen, familielid jarig etc.). Als je geen lastige eter bent, werkt het vaak goed om aan de ober te vragen wat hij zou aanbevelen. Ook afgelopen zondag zijn we weer niet bedrogen uitgekomen...

Jacqueline heeft het ook niet gemakkelijk. Ze rijdt zichzelf vijf slagen in de rondte met de scooter om mij elke keer weg te brengen en op te halen, vaak ook nog op onmogelijke tijden. Om even een beeld te schetsen: Jacqueline heeft al ruim 2100 km gescooterd, terwijl ik nog maar 1400 km gelopen heb. Als dat geen echte liefde is.

Als ik van Modena naar Vignola loop, beleef ik een klein Italiaans wondertje. De gehele route gaat over een écht fietspad. Het routeboekje wat ik bij me heb meldt dat dit fietspad al in 2001 gereed zou moeten zijn. Tot mijn verrassing kom ik tijdens de wandeling affiches tegen waarop wordt aangekondigd dat de feestelijke opening van het fietspad gepland is op 21 augustus 2005. Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen.

Maandag komt Erik, een oud-collega van mij, langs. Hij is op doorreis naar het Italiaanse zuiden en een verwoedt Ferrari liefhebber, vandaar een tussenstop. Op het plein voor de Dom in Modena besluiten we wat te gaan drinken, lekker in het zonnetje. We praten gezellig even bij en komen tot de conclusie dat er weinig betere plaatsen zijn om elkaar te ontmoeten.

Tot mijn grote verontrusting heb ik de afgelopen dagen behoorlijke pijn in mijn onderrug gekregen. Tijdens de voorbereidingen dit voorjaar heb ik ook al met dit euvel te maken gehad. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit mogelijk iets te maken heeft met mijn nieuwe schoenen. Benieuwd hoe dat de komende dagen gaat, de volgende wandeling wordt weer klimmen in de Appenijnen...

Culinaire groeten uit Modena