BBQ in Koblenz

Op donderdag de laatste kilometers richting Remagen te voet afgelegd. De Engelse buurtjes op de camping nodigen Jacqueline uit voor de koffie, en hebben mooie verhalen te vertellen. Erg gezellig allemaal. Een plaatselijke slager heeft dik belegde broodjes en praatjes voor honderd. De camping zelf is wel wat luidruchtig, omdat aan de overkant van de Rijn goederentreinen af en aan rijden, nog afgezien van de scheepvaart. Maar na een dagje stevig wandelen heb je daar niet zoveel last van.

Vanaf Remagen volgen we een aantal dagen de Rijn, met als eerste hamsterplaats Koblenz. De route er naartoe is lang niet overal zo romantisch als je misschien zou denken. Op veel plaatsen is nog redelijk veel industrie te vinden, waar je toch maar fijn langswandelt.

Mijn schoonouders staan al vroeg bepakt en bezakt op de afgesproken camping in Koblenz. De zelfgebakken appeltaart van mijn schoonmoeder smaakt prima. Ook aan de Calve pindakaas is gedacht.

Leuk trouwens om op de weblog elke keer de reacties te kunnen lezen. Line vindt het in ieder geval erg leuk te lezen dat haar oud-collega's nog steeds aan haar denken. De sponsoring voor Stichting Bosnische Toekomst gaat trouwens ook erg goed, we zitten al op ruim € 2.250 !!

Zaterdag wordt Koblenz aan een nader onderzoek onderworpen. Na een zonnig ontbijt (het wordt vandaag 26 graden), gaan we met een pontje de Moezel over. In het centrum slenteren we lekker een beetje rond, en pakken een terrasje. De BBQ wordt vandaag eindelijk uit het vet gehaald. Mijn schoonvader kruidt het vlees vakkundig, en we laten het ons allemaal erg goed smaken.

Vakantiegroeten van Line, Wim, An en Sjaak

Het landschap verandert

Vanuit Echtz vertrekken we richting zuid-oosten, met aan onze rechterhand de rondingen van de Eifel duidelijk aanwezig. Leuk om te zien dat het landschap verandert van vlak naar glooiend, alhoewel dat het lopen (en scooteren) natuurlijk er niet gemakkelijker op maakt.

Aangekomen in Zulpich gaan we op zoek naar een overnachtingsmogelijkheid; een camping is er verder niet in de buurt. Uiteindelijk belanden we in een Fremdenzimmer, waarbij de pensionhoudster net zo antiek is als het interieur. Ook de beeltenis van Maria ontbreekt niet boven ons bed, liggen wij even goed.....
Na een prima ontbijt vertrek ik naar Flertzheim, een wandeling van ongeveer 33 km. Jacqueline gaat met de scooter naar Euskirchen, om daar het industriemuseum te bezoeken. Ze wordt daar overspoeld met vriendelijkheid, krijgt een prive-rondleiding en zelfs een overnachting in de tuin van het museum aangeboden. Dit doen we toch maar niet, het zou een stuk terug op de route zijn. Als we elkaar op het eindpunt van de wandeling treffen ontmoeten we een echtpaar uit Rijswijk. Ze zijn op pad met hetzelfde routeboekje als ons (Reitsma’s route naar Rome). Waar ik zelf vol lof ben over de duidelijke beschrijving, blijken zij steeds verkeerd te rijden....

Met de scooter maken we vervolgens de doorsteek naar Remagen, waar we vlakbij de Rijn op een camping staan. Na anderhalve week op pad zitten er nu toch al weer zo’n 260 wandelkilometers op.

Geen slecht begin, alles loopt nog volgens planning. Woensdag wordt wasdag. Gelukkig is het erg lekker weer en waait er een lekker windje, waardoor alles snel droog is.

’s Middags nog even de toerist uitgehangen en Remagen bekeken, met natuurlijk de befaamde restanten van de brug uit de tweede wereldoorlog. Nog twee dagen, dan ontmoeten we mijn schoonouders bij Koblenz. Gezellig, lekker BBQ-en!

Vrolijke groeten uit een zonnig Duitsland.

Deutschland, endlich......

Op 10 juni (gefeliciteerd ma) loop ik achter Vlodrop de grens over. Vanaf hier volgt de route het riviertje de Roer. Via mooie en rustige onverharde wegen eindigt mijn wandelroute vandaag in Linnich. Jacqueline is al doorgereden naar Echtz, vlakbij Düren. Het treintje van Linnich naar Düren rijdt helaas vlak voor mijn neus weg. Helaas gaat deze maar eens in het uur. Een warme bakker aan de overkant van de weg helpt mij goed de tijd te doden. Annemarie (met Ierse wolfshond Noortje), onze Personal Sponsor Manager, heeft gezellig een weekend een hotel in Düren geboekt. Samen met Line haalt ze mij van het station. ’s Avonds in een lokaal restaurantje Argentijnse steaks verorberd. Helaas geeft de douche op de camping alleen ijskoud water. Toch maar even dapper eronder gestaan, om al het “luie” zweet eraf te spoelen.


De aansluitende dag loop ik van Linnich naar Echtz. Op de route, in Julich, zijn Line en Annemarie om samen een lekkere lunch met mij te doen. Line loopt gezellig het tweede stuk van de route mee naar Echtz, om mij, zoals ze zelf zegt, over mijn dooie punt heen te helpen. Om letterlijk een koude douche te vermijden maar even met Annemarie mee naar het hotel gegaan. Lekker, warm water! We liggen al om 10 uur op bed, en dat voor een zaterdag.......

’s Zondags een echte rustdag. Uitgeslapen tot half 10 en de hele dag een beetje voor de tent gehangen. Beetje zonnen, beetje lezen, daar waren we wel aan toe. In Düren later op de dag maar een internet-café gezocht om weer een berichtje te plaatsen.

Bis später.....